Kleine Sjorske.
Kleine Sjorske?? Ja, we konnen um niet andes as kleine Sjorske. Mar wat deed die kleine Sjorske dan??.
Sjorske haalde su rond de jaren 1952/1953 oud papier op foar de Pier de Boer stichting.
De werkplaats en ut kantoar saten tussen u Ylsterkade en u watertoorn.
Sjorske ging met syn groate, fan skudden foarsiëne háánkarre de hele stad deur om oud papier bij de Sneeker sakelui op te halen. Omdat Sjors klein was en de karre just heel groat en hoog,
duwde hij de karre niet, want dan sach dur fansels niks. Nee, Sjors trók syn karre, werbij dur
tussen de karre en ut háánvat in liep.
Su skarrelde hij ut papier bij elkar, werbij de karre fansels steeds swaarder en swaarder wudde. Mar ut kleine mansje had wel wat in è bouten, want hij skeurde die karre de hele stad deur. Ut probleem sat um altyd in de Lemmerbreuge bij de Waterpoat.
Dér sag ur teugenan, want ut was un hele toer om bij die ouwe draaibreuge op te kommen
Nou was ut wel su, dat ur meastentiids wel wat méénsen in u buut waren om um bij die breuge op te helpen. Hij trof ut ok wel us dat wij as opslúpte jongens fan un jaar of twaalf
krek út è Bolwerkskoal kwamen en noait te beroëd waren om um te ’helpen’ met duwen achter syn karre.
Mar eerluk is eerluk, we kónnen ut ok noait late om an die karre hangen te gaan, werbij Sjors,
die foaroverbogen an ut handvat skeurde, met sien kotte poatsjes fan u groan ging en su soms wel un meter de lucht in ging terwyl wij um ’hielpen’.
Mar hij kwam wel op tyd bij de Pier de Boer stichting en dér ging ut úteinliks om, want Sjors
wu ok wel op tyd thús weze fansels.
}